Güçlü iman nasıl kazanılır?

Daha önce de kısaca belirttiğimiz gibi, iman, bir
binanın temeli veya bir ağacın kökü gibidir. Nasıl ki, ağacın kökündeki
değişim ve gelişim dallarında ve meyvelerinde etkisini gösterir;
imandaki terakkî de insanın ibadetlerinde duyarlılığa, devama ve
gelişime sebep olurDaha önce de kısaca belirttiğimiz gibi, iman, bir
binanın temeli veya bir ağacın kökü gibidir. Nasıl ki, ağacın kökündeki
değişim ve gelişim dallarında ve meyvelerinde etkisini gösterir;
imandaki terakkî de insanın ibadetlerinde duyarlılığa, devama ve
gelişime sebep olur

Bu iman, teknolojik alet ve makinelere hareket veren
elektrik veya bedene canlılık kazandıran ruh gibi, fonksiyonel ve
etkilidir.

Hiç şüphesiz bahsini ettiğimiz, basmakalıp, üstünkörü, ruhsuz, cansız, etkisiz, kuru bir iman değildir.

Kast
ettiğimiz, Kur’an’da ve hadislerde anlatılan, başta Resulüllahın
(a.s.m.), ashabının ve maneviyat büyüklerinin yaşadığı coşkun,
hareketli, muhteşem imandır.

İşte bu imanı Yüce Rabbimiz,
binlerce ayetle anlatıyor. Belki diyebiliriz ki, Kur’an’ın yarısı bu
imanı anlatan ibret dolu âyetlerle doludur.

Yoğun bir biçimde
Kur’an’ın imanî ayetlerini açıklayan Risale-i Nur’da anlatılan iman
ise, Kur’an’ın istediği o coşkun ve fonksiyonel imandır.

Bu
iman, Rabbimizin sadece varlığını değil, aynı zamanda isim ve
sıfatlarını, hatta şuunatını ve tecellilerini bilmekle elde edilir.
çünkü, Muhyiddin-i Arabî’nin dediği gibi, “Allah’ı bilmek, varlığını
bilmenin gayrıdır.”

“Allah bilgisi” diyebileceğimiz,
mârifetullah, Onun sadece varlığına inanmakla meydana gelmez. Onun
bütün isimlerini, sıfatlarını, şuunatını ve bunların zerreden kürelere
kadar her şeyde, her varlıkta tecellilerini anbean, günbegün görmekle,
bilmekle, inanmakla elde edilir.

İnsan kendi vücudunda,
duygularında, âlemdeki bütün varlıklarda bu tecellileri defalarca
görmeli, her fırsatta tefekkür etmeli, Rabbine olan bağlılığını her an
tazelemelidir.

Zaten Peygamberimizin (a.s.m.) bir hadislerinde,
“Bir saat tefekkür, bir sene nafile ibâdetten hayırlıdır” (Aclûnî,
Keşfü’l-Hafa, 1:310) demesi, bu sırra işarettir.

Ancak
“tefekkür”, uçsuz bucaksız, sınırsız, kuralsız bir kavramdır. Onu
yapabilmek için bir kurallar silsilesi, bir program, bir rehber
lâzımdır.

İşte Risale-i Nur, Kur’an’ın imanî âyetlerini anlatan
muazzam bir programdır. Yoksa plânsız, programsız, kuralsız; hangi
varlığın, hangi cihetle Rabbimizin hangi isim ve sıfatına delâlet
ettiğini bilemeyiz. Onu ne kadar çok okuyup anlarsak, o derece imanımız
ziyadeleşir.

Bu eseri şuurlu, plânlı, dikkatli okumanın ve ondan
hakkıyla istifade edebilmenin bir dizi kuralı vardır. Bu kurallara
uyulduğu takdirde istifade artar. (Bu konuyu, “Risale-i Nur’u Okuma ve
Anlama Teknikleri” isimli kitabımızda genişçe işlediğimiz için ona
havale ediyoruz.)

İman, nazarımızı, zihnimizi, dikkatlerimizi,
Allah’tan başkasından (masivadan) alıp Ona yöneltmektir. Ne kadar
zihnimizi dağıtan masivadan yüzümüzü çevirip, ilgimizi Rabbimize
yöneltirsek o kadar imanımız parlar.

Bunun için de Kur’an’ın
imanî ayetlerini derinlemesine açıklayan eserleri yoğun okumak gerekir.
Yüzeysel, üstünkörü, göstermelik meşguliyet, istediğimiz istifadeyi
sağlamaz.

İmanın bütün haşmetiyle hayatımıza hükmetmesini istiyorsak, her gün ve yoğun bir şekilde meşguliyetten başka seçenek yoktur.

(Cemil Tokpınar - hanimlar.com)

http://www.habervaktim.com/haberoku.php?id=17232