Toplumumuza Resulullah’ı (sas) insani yönleriyle gösterebilsek O’nu daha rahat sevdirebiliriz. Özellikle çocuklarımıza... Tirmizi ve Ebu Davud’un (ra) müşterek rivayetine göre şöyle demişti o Şanı Yüce Nebi: “Merhamet ancak şaki olanlardan kaldırılmıştır”. Yine “Küçüklerimize şefkat etmeyen bizden değildir.” buyurmuştur O (sas). (Ebu Davud) Bir seferinde “Çocuklarınızı öper misiniz?” diye soran bedevilere “evet” demişti. Onlar, “Fakat biz, Allah’a and olsun ki öpmeyiz.” deyince O şefkatin timsali insan şöyle cevap verdi: “Allah kalplerinizden merhameti çıkardı ise ben ne yapabilirim?” (İbn-i Mace) Hz Peygamber çocuklarla haşır neşirdir. Kendisiyle onlar arasında hiçbir hiyerarşi ve engel koymamıştır. Çocukların çekinip ürkmelerine sebebiyet verebilecek her çeşit tutumdan kaçınmış, onların teklifsizce yanaşıp konuşmalarını teşvik edecek davranışlara ehemmiyet vermiştir. Resul-i Ekrem Efendimiz (sas) çocukları reyhan çiçeğine benzetmiş ve “Çocuk kokusu cennet kokusudur.” buyurmuşlardır. Onların arasında kendisini bir bahçede hissetmiş, hepsini ayrı ayrı öpmüş ve koklamıştır. O, çocukların da sevgilisiydi. Bir yerde O’nu gören çocuklar hemen O’na doğru koşar etrafını sarar, O da her biriyle ilgilenir, hallerini sorar, sevgilerine karşılıkta bulunur ve onlarla şakalaşırdı. Bu sünneti ihya, geleceğimiz adına çok önemlidir. En azından bu konuda O’na benzemeye çalışalım. Çocuklara Resulullah’ı hatırlatalım; halimizle, tavırlarımızla. Çocuklar bizim cennetimiz olsun, biz onların cenneti olalım