İbni Helekan (R.A) anlatıyor:
- “Ebu’l Hasan arkadaşları ile yemek yerken bir kedi çıkagelmiş. Ona bir lokma atmışlar. Biraz sonra yine gelmiş. Bir lokma daha atmışlar.
Kedinin geliş gidişleri beşi bulunca içlerinden biri kalkıp o kediyi takip etmiş. Kedi aldığı lokmaları bir harabeye götürüyormuş. Onu takip eden adam içeri girince, kedinin lokmaları gözleri kör olan başka bir kediye taşıdığına şahit olmuş ve bunu gidip Ebu’l Hasan’a anlatmış. O da:
‘Yazıklar olsun bize! Bir kedi kadar olamadık. Gaflet içinde vakit geçiriyoruz’ demiş ve o günden sonra nerede yardıma muhtaç biri varsa onu arayıp bulmuş.”
alıntı...
Müslümanız Elhamdülillah diyoruz...Müslüman müslümanın kardeşidir Amenna diyoruz.Peki hangimiz kardşeimizin sorunlarıyla,sıkıntılarıyla dertleniyoruz?Hangimizin gözüne uyku girmiyor komşumuz aç olabilir mi diye?Komşusu açken tok yatan bizden değildir hadisini biliyoruz...lakin hangimiz uyguluyoruz?Evimizde pişen bir yemeğin kokusu acaba mümin kardeşime de gitmiş olabilir diyerek bir tabak dahi olsa ikram ediyor muyuz?Sahabe-i Güzin ve ALLAH (C.C.) (C.C.)(C.C) dostları kendi nefislerine kardeşlerini tercih etmemişler mi?kendi açlığını unutup sırf kardeşini doyurmak amacıyla aç yatan ama kardşeini doyurduğu için mutlu olup sevinen ALLAH (C.C.) (C.C.)(C.C) dostlarını seviyor ama örnek alıyor muyuz? Ya RABBİ(C.C) !!! Bizlere hidayet ver,gerçek bir müslüman olabilmenin şuurunu İhsan Eyle,katılaşmış kalplerimizi yumuşacık yap ALLAH (C.C.) (C.C.)(C.C)'ım.İnna Lillahi Ve İnna İleyhi Raciun.
Konu: BİR KEDİ KADAR OLAMADIK ... 
Ptsi Mayıs 05, 2008 9:19 am
